Beste kinderen, papa’s en mama’s van Nederland,
DigiPiet zei pas tegen mij: “Sinterklaas, het wordt tijd dat we uw grote boek ook eens “online” gaan zetten…” Eerst wist ik niet wat hij bedoelde, ik kan alles wat ik van jullie weet niet zomaar aan iedereen laten lezen, maar ik zag wel de gelegenheid om wat leuke dingen te plaatsen.
Ik ben terug in Nederland over:
Een berichtje van de Sint
Dag allemaal,
Hieronder zien jullie enkele foto’s en video’s van ons.
Het is de mijter niet die Sinterklaas tot Sint maakt.
Het is de stem niet, niet de tabberd of de staf.
Het is het kind dat diep in hem over de Sint waakt
en daar weet jij het allermeest vanaf…
Sint op bezoek?
Een interview met Sinterklaas
Madrid – Zomer 2023
Dag Sinterklaas, wat fijn dat u een interview wilt geven! Eén vraag brandt eigenlijk op mijn lippen, dus die wil ik maar meteen bij u neerleggen; Hoe oud bent u nu?
Ja, dat is leuk dat je dat vraagt, ik krijg die vraag wel vaker. Ik moet je eerlijk vertellen dat ik het zelf ook niet meer exact weet. Vroeger zette ik altijd streepjes op de muur elke keer dat ik jarig was geweest. Maar op een gegeven moment kon ik het behang niet meer zien, toen ben ik er mee gestopt. Nu ben ik de tel een beetje kwijt geraakt.
Tja, we gaan er dus maar vanuit dat u al heel oud bent.
Ach, je bent zou oud als je je voelt en ik voel me prima!
U komt elk jaar weer van Spanje helemaal naar Nederland om uw verjaardag te vieren. Hoe houdt u dat vol?
Het kost me geen moeite. Als ik in Spanje ben, heb ik veel tijd om te rusten. Ik ben dan blij als we onze koffers weer pakken om alle lieve kinderen van Nederland weer te bezoeken. Ik kijk er altijd erg naar uit om ze te ontmoeten en dus weet ik dat we een paar weken heel druk zijn. Maar dan heb ik Daan, Bram, Aysin, Sophie, Milan, Finn, Julia, Emma, Sem, Mila, Tess, Isa, Zoë, Lucas, Luuk, Levi, Anna, Eva, Sara, Fenna, Evi, Moes, Lotte, Liam, Noah, Jayden, Lynn, Lisa, Fleur, Saar, Sarah, Dunya, Tim, Thomas, Jesse, Thijs, Max, Achmed, Lieke, Roos, Julian, Ruben, Lars en al die andere kinderen wel weer even kunnen zien.
Sinterklaas, wat is uw lievelingseten?
In Spanje eet ik graag tapas en paella. Maar als ik in Nederland ben, is het bij jullie de tijd van winterse stamppotten zoals boerenkool en hutspot, daar ben ik ook gek op. Tegenwoordig wonen er ook veel kinderen uit andere landen in Nederland. Daardoor eet ik nu ook soms couscous en baklava. …en natuurlijk een kruidnootje en taaitaaipoppetje op z’n tijd.
En uw lievelingskleur, welke is dat?
Tja, ik denk dat dat niet zo’n hele moeilijke vraag is… Rood, ik ben gek op rood!
Wanneer vertrekt u elk jaar uit Spanje?
De stoomboot doet er zeker vier weken over om van Spanje naar Nederland te varen. Meestal meren we half oktober af om medio november in Nederland aan te komen. Digi-piet houdt meestal een verslag bij van vertrek en de tocht naar Nederland op onze Facebookpagina. Als je dat wilt volgen, kun je kijken op www.facebook.com/Sintloosdrecht
U heeft veel pieten rondlopen, wie is uw liefste piet?
Dat vind ik een beetje een gemene vraag, dat is hetzelfde als je een papa of een mama vraagt welk kindje ze het liefst vinden. Zo is het ook met Pieten, ze zijn allemaal lief en hebben hun eigen kwaliteiten en nukkigheden maar over het algemeen alleen maar goede eigenschappen. Ik hou dus van alle Pieten!
Over liefde gesproken, klopt het dat een speculaaspop iets met verliefdheid te maken heeft?
Jazeker! De speculaaspop is de voorloper van een appje of smsje. Vroeger werd mij wel eens gevraagd of ik er voor kon zorgen dat Miepje bijvoorbeeld verliefd werd op Jantje. Dat kan ik natuurlijk niet. Ze hebben toen bedacht dat je diegene die je lief hebt een speculaaspop, mooi versierd met glazuur en snoepgoed, kon geven. Zo’n pop noemden we een vrijer of vrijster. Daar komt ook het woord “iemand versieren” vandaan. Als je de pop gegeven had en hij of zij begon te eten aan de hoofdkant van de pop was die liefde wederzijds; het hoofd was ook vol van de ander. Begon de ontvanger aan de onderkant te knagen, dan kon hij/zij beter “de benen nemen” en was de liefde niet wederzijds…
Waarom vraagt u kinderen hun schoen te zetten?
Het is een oud gebruik dat men dingen kan ontvangen in een schoen, denk maar aan de klomp aan een touwtje bij een sluis of brug waar je iets in kan doen voor de brugwachter. Daarnaast kunnen we middels de schoen communiceren. De kinderen kunnen er iets in achter laten voor ons of voor O-zo-snel. Ieder kind heeft zijn eigen schoen en Piet kan zich (bijna) niet vergissen met het uitdelen van cadeautjes (uitzonderingen daar gelaten).
Tot slot, waarom krijgen kinderen meer cadeautjes dan grote mensen?
Is dat een vraag uit eigen belang? – Ha ha… Zonder grapjes – Ik ben een echte kindervriend. Ik kom naar Nederland om kinderen te bezoeken en om ze te belonen. Kinderen die lief zijn geweest en goed voor anderen zijn geweest kunnen er zeker van zijn dat ze iets van ons krijgen. Vroeger hadden we nog twee andere tradities, de roe en de zak; kinderen die niet lief waren geweest kregen de roe of gingen mee naar Spanje. Tegenwoordig doen we dat niet meer. Aangezien de grote mensen al klein geweest zijn, hebben zij hun feestje al gehad en mogen ze het nu met iets minder doen. Maar dat wil niet zeggen dat ik daarom minder van ze hou hoor…
Gelukkig! Sinterklaas, ik wil u hartelijk danken voor dit interview en hopelijk tot in Nederland.
Dat gaat zeker goed komen. Dag Hoor…
Digitaal strooigoed!